W Mongolii występuje wielbłąd dwugarbny. To duże zwierze: osiąga 230 cm wysokości, waży do 650 kg. Są silnymi zwierzętami przystosowanymi do życia na piaszczystym terenie: mają grubą skórę na kolanach i szerokie kopyta; ich nozdrza mogą się otwierać i zamykać, chroniąc przed wdychaniem piasku. Dwa garby na grzbiecie są wypełnione tłuszczem a nie wodą jak się powszechnie twierdzi. Mają podzielona górną wargę i długie rzęsy chroniące oczy przed piaskiem. Mają dwa palce które są wstanie rozszerzyć szeroko co również jest przystosowaniem do życia na pustyni. Grube futro pozwala zwierzęciu zachować temperaturę ciała podczas zimnych pustynnych nocy oraz izoluje przed upałem za dnia. Latem znosi upały sięgające ponad 50 stopni C, a zimą mrozy poniżej minus 45 stopni C. Żywi się nawet twardymi i suchymi częściami roślin, byle miał dostęp (przynajmniej co kilka dni) do wodopoju. A spragniony, potrafi w krótkim czasie wypić do ponad 130 litrów wody (jednorazowo do prawie 60 litrów). Co niezwykłe, potrafi zaspokoić pragnienie nawet słona wodą, której na pustynnych i stepowych jeziorach i zastoiskach Mongolii nie brakuje. Zazwyczaj formuje stada od 5 do 30 osobników którymi przewodzi samiec. Sezon rozrodczy przypada na jesień. Samice owulują do 36-48h po inseminacji (min 1 ml). Ciążą trwa 13 miesięcy. Młode pojawiają się w marcu i kwietniu. Dojrzewają płciowo ok 3-5 roku życia. Do 1,5 roku są pod opieką matki.
Mongolia jest jednym z dwóch państw na świecie, gdzie występuje, obok formy udomowionej, także dziki wielbłąd dwugarbny(Chavtgaj) – baktrian. Największa znana dzika populacja tych zwierząt - żyjąca na pustyni Gobi - liczy około 1000 sztuk. Niestety populacja wielbłądów w Mongolii maleje z roku na rok przy wzroście populacji innych gatunków które są bardziej wybiórcze jeśli chodzi o pożywienie co może w przyszłości zachwiać gospodarką roślinną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz